Το Shades of Insanity των Disharmony είναι ένας πάρα πολύ καλός δίσκος μοντέρνου heavy metal που όσοι έχουμε ακούσει αναμένουμε να δούμε στα ράφια. Οι Disharmony είναι ανερχόμενη δύναμη και εν δυνάμει σταθερή αξία της ελληνικής heavy metal σκηνής. Στις συναυλίες τους περνάμε ζόρικα. Με αυτά τα τρία ως βάση, το Wild Thing μιλάει με τη μπάντα για θέματα αισθητικής, για την υπόθεση του λάιβ tribute band Bigus Dickus, για τα την ιστορία του Shades of Insanity και άλλα ενδιαφέροντα. Εν αναμονή λοιπόν, συνοδέψτε τη συνέντευξη με τα ριφ των Disharmony για περισσότερη απόλαυση.
H σχέση του γράφοντος με τα «βαρειά και ανθυγιεινά», ως γνωστόν εις τους παρεπιδημούντες εις το Wild Thing, έχει με τις δεκαετίες ατονίσει. Πόσους κατά βάση ίδιους δίσκους να ακούσει ένας άνθρωπος τέλος πάντων; Στις πόσες χιλιάδες καίγεται; (σσ. μη με ρωτάτε, δε μέτραγα δίσκους ανά genre). Βέβαια το συγκεκριμένο «άθλημα» είναι λίγο σαν το ποδήλατο, που λένε - δεν το ξεχνάς ποτέ. Απλά, όταν το κοντέρ έχει γράψει πολλά πολλά βινύλια/cd, κάπου κανείς αδημονεί πλέον να τελειώνει με το μαρτύριο ακόμη ενός από τα ίδια και - ω ναι - ο πειρασμός του 'next' (σσ. τα κακά της ψηφιακής τεχνολογίας εν γένει) είναι πια σταθερά ισχυρός. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη που μπορεί να νοιώσει ένας τέτοιος τύπος (σαν τον περιγραφόμενο), όταν αίφνης κι ενώ είναι εντελώς προετοιμασμένος να βαρεθεί, βρεθεί μπροστά σ' ένα δίσκο σαν το Commercial Suicide, που ακούει απανωτά τρεις - τέσσερεις φορές και αντιλαμβάνεται ότι περνάει εξαιρετικά καλά μαζί του παρά το γεγονός ότι ουσιωδώς το περιεχόμενο δεν αποτελεί κάτι ρηξικέλευθα καινούργιο. Η έκπληξη δε, είναι ακόμη ισχυρότερη, γιατί έχει να κάνει με ελληνικό συγκρότημα και μάλιστα πρωτοεμφανιζόμενο δισκογραφικά.
Μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, οι θρυλικοί Nightfall επέστρεψαν με το άλμπουμ Cassiopeia. Ανατρέχοντας ξανά στην ελληνική μυθολογία, δε διστάζουν να επαναπροσδιορίσουν τον ήχο τους για άλλη μια φορά, φροντίζοντας φυσικά να μη λείπει το προσωπικό τους στίγμα. Επικοινωνήσαμε με την Ευθύμη Καραδήμα για να μας λύσει κάποιες απορίες σχετικά με το νέο τους πόνημα αλλά και το συγκρότημα γενικότερα. Απολαύστε!
To rock'n'roll οφείλει να είναι επικίνδυνο.Το παραπάνω αξίωμα έχουν αφομοιώσει οι αθηναίοι Wild Machine και αφού το διάνθισαν με make up, hair spray και το έντυσαν με πολύχρωμα spandex, το σερβίρουν με περίσσιο στυλ στο στερεοφωνικό κάθε νουνεχή rocker και μη που μπαίνει στο δρόμο τους, μέσω του ντεμπούτου τους ΙΙ. Ο άνθρωπος πίσω από μικρόφωνο και μάσκαρα, Johny Hott μας μιλά για τα ελληνικά heavy metal δρώμενα, τους ζωντανά ηχογραφημένους δίσκους, την καινούρια τους δουλειά και άλλα ενδιαφέροντα. Ready for some Glam from Hell?
Our progress so far...
The Greeks (Α - Ω)...
(όπως συλλέχθηκε από τον ηλ. τύπο)
-Τον είδες τον Τσίπρα; 40 χρονών με δύο παιδιά και πρωθυπουργός!
-Άσε με ρε μάνα. Διάλογος ανωνύμου ελληνικής οικογενείας (Ηθικόν δίδαγμα: Πάλι καταφέραμε να βρούμε ... Εθνάρχη με πέραση στις γριές.)
Είχαμε μια ευκαιρία να χρεοκοπήσουμε και τη χάσαμε. Ο 'one and only' Γιάνης (Αχ συμφωνούμε Γιάνη μου, αλλά ποιος μας ακούει; - γαμώτο!)
Αν μακροημερεύσει αυτή η κυβέρνηση θα μας πάρουν και την Ακρόπολη. Βαγγέλας (ο της ιστορικής παρατάξεως, αλλά δεν χρειάζεται και πολύ ταλέντο για να πει κανείς το προφανές.)
Ζωής θέλοντος θα πάει η συμφωνία στη Βουλή. Ευκλείδης Τσακαλώτος, βασικά αγγλόφωνος τσάρος της οικονομίας (ριζοσπαστικά αρισττερούλικη σύνταξη #1. Υ.Γ. «Πώς είπατε;;»)
Δεν κάναμε δηλώσεις που εκτίθουν τη χώρα. Αλεξέι «Τσε» Τσίπριν, δε μπος (ριζοσπαστικά αρισττερούλικη σύνταξη #2. Υ.Γ. «Πώς τα λες;»)
-Πόσων ετών είσαι;
-Όσο δείχνω...
-Ποιον θάψατε μωρή στην Αμφίπολη; Δημώδες (Κλέη προγόνων παιδεύουσι απογόνους.)
Δηλαδή, πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος για να βγάλουμε την αύξηση 10% στις δαπάνες του; Νίκος Φίλης, άνθρωπος του λαού (α, όλα κι όλα, όταν κάνουμε οικονομοτεχνικές μελέτες δεν μπορούμε να αγνοούμε πατάτες και φασολάκια...)
-Αφεντικό, πότε θα πάρουμε άδεια;
-Αχαχαχαχα καλό! Το άλλο με το πότε θα πληρωθείτε το ξέρετε; Πάλη των τάξεων (Τουλάχιστον όμως έχουμε γκουβέρνο ακριβοδίκαιο και... ο Θεός θα μας λυπηθεί - δεν μπορεί! Έτσι δεν είναι; Ε;)
Μπαίνω σπίτι από δουλειά, βλέπω Γερμανό με σανδάλι ξαπλωμένο στον καναπέ. «Έλα», μου λέει, «φίλε, σα στο σπίτι σου.» Τι συμφωνία έκλεισαν ρε μαλάκα;! Ανωνύμου του Έλληνος (Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Οι Έλληνες όμως...)
Καλό 2016...
Υ.Γ. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, υπάρχουν και άτομα που δεν έχουν γούστο.